- Wesołą nowinę, bracia, słuchajcie. * Niebieską Dziecinę ze mną witajcie. * Jak miła ta nowina! Mów, gdzie jest ta Dziecina? * Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.
- Bogu chwałę wznoszą na wysokości, * pokój ludziom głoszą duchy światłości. * Jak miła...
- Panna nam powiła Boskie Dzieciątko, * pokłonem uczciła to Niemowlątko. * Jak miła...
- Którego zrodziła, Bogiem uznała * i Panną, jak była, Panną została. * Jak miła...
- Królowie na wschodzie już to poznali * i w Judzkim narodzie szukać jechali. * Jak miła...
- Gwiazda najśliczniejsza ich oświeciła, * do szopy w Betlejem zaprowadziła. * Jak miła...
- Znaleźli to Dziecię i Matkę Jego. * Tam idźcie, znajdziecie Syna Bożego! * Jak miła to nowina! * Już wiemy, gdzie Dziecina. * Wszyscy tam pobieżymy i ujrzymy.