Znalazłeś mnie, Panie, na krawędzi końca, * wstrzymałeś me kroki, bym nie runął w przepaść. * I nie dałeś zmarnować tej ostatniej szansy, * bym wreszcie mógł zaśpiewać: wierzę, wierzę, wierzę! Ref. Jednym dotknięciem łaski życie moje zmieniłeś. * Jak pasterz po owce, Ty po mnie przyszedłeś. * W ramiona mnie wziąłeś jak skarb najcenniejszy, * więc z Tobą zostanę, bo nie chcę już błądzić!
Uciekałem od Ciebie, pustką przeniknięty. * Nie wiedziałem, co robię, byłem opętany. * Moją pięść zaciśniętą Ty sam otworzyłeś. * Mój uśmiech Ci powiedział: wierzę, wierzę, wierzę!
Teraz już się nie boję, bo wiem, komu ufam. * Ty sam jesteś skałą, na której ja stoję. * A gdy zginąć przyjdzie, wtedy cicho powiem * w ostatnim westchnieniu: wierzę, wierzę, wierzę!
