1289. Zwycięzca śmierci

  1. Zwycięzca śmierci, piekła i szatana * wychodzi z grobu dnia trzeciego z rana. * Naród niewierny trwoży się, przestrasza, * na cud Jonasza. Alleluja!
  2. Ziemia się trzęsie, straż się grobu miesza. * Anioł zstępuje, niewiasty pociesza. * Patrzcie, tak mówi, grób ten próżny został, * Pan zmartwychpowstał. Alleluja!
  3. Ustąpcie od nas, smutki i trosk fale, * gdy Pan Zbawiciel triumfuje w chwale. * Ojcu Swojemu już uczynił zadość, * nam niesie radość. Alleluja!
  4. Cieszy Swych uczniów, którzy wierni byli, * utwierdza w wierze, aby nie wątpili. * Obcuje z nimi, daje nauk wiele * o Swym Kościele. Alleluja!
  5. Już nie przestaje z narodem niewiernym, * samym się tylko ukazuje wiernym. * Nieśmiertelności przedstawia znamiona * wśród uczniów grona. Alleluja!
  6. Boleści, rany, wzgardy wyrządzone * i śmierć haniebna są już nagrodzone. * Za poniżenia został wywyższony * nad wszystkie trony. Alleluja!
  7. Ciesz się, Syjonie, Chrystusa Kościele, * oto zabity Bóg twój żyje w ciele. * Śpiewaj z weselem: „Pan króluje z drzewa”, * jak Dawid śpiewa. Alleluja!
  8. Cieszmy się wszyscy, już śmierć pohańbiona. * Wina pierwszego rodzica zgładzona. * Niebios zamkniętych jest otwarta brama * synom Adama. Alleluja!
  9. Więc, potargawszy nałogi grzechowe, * Chrystusa wzorem wiedźmy życie nowe, * z dala mijając nieszczęść naszych groby, * miejsca, osoby. Alleluja!
  10. Przez Twe chwalebne, Chryste, Zmartwychwstanie, * daj w łasce Twojej stateczne wytrwanie * i niech tak w chwale, jakoś Ty, równie my * zmartwychwstaniemy. Alleluja!