0370. Jakaś światłość nad Betlejem się rozchodzi

  1. Jakaś światłość nad Betlejem się rozchodzi, * w środku nocy przerażony świat się budzi. * Dzisiaj Chrystus tutaj właśnie się narodził. * Do nas przyszedł, bo ukochał wszystkich ludzi.
    Ref. Teraz śpij, Dziecino mała. * Teraz śpij, Dziecino miła. * Ziemia bogactw Ci nie dała, * bo bez Ciebie biedną była.
  2. Już pasterze, prości ludzie, biegną z dala * oddać pokłon Tobie, Panu nad panami. * Myślą sobie: „Jakaż łaska nas spotkała, * że Bóg przyszedł i chce zostać razem z nami?”
  3. Z wschodnich krain przyszli jeszcze Trzej Królowie. * Każdy myśli: „Coś wielkiego dziś zobaczę”. * I dziwili się ci wielcy monarchowie, * że ich Król jest malusieńki, i że płacze.
    Ref. Nie płacz już, Dziecino miła. * Nie płacz już, Dziecino mała. * Ziemia tym Cię zasmuciła, * że bez Ciebie biedną była.