- Dzień ten mam, bym dla Ciebie, Panie, żył, * abym kochał, światłem był. * Chcę go dać Tobie, nim zapadnie noc, * tak jak rzeźbiarz rzeźbę swą.
- Chciałbym Ci z wielu takich dobrych dni * dom zbudować, byś w nim był. * Żebym mógł z Ciebie czerpać, Tobą żyć, * bo wciąż mi brakuje sił.
- Weź go tak, jakby niebu było brak * do wieczności tego dnia. * I daj znak, że na nowy czekasz dar: * z dobrych chwil utkany dzień.