Jedynie z Tobą mogę zrobić wszystko, * bo Tyś poruszył mego serca struny. * Tyś w duszy mojej rozniecił ognisko, * które, płonąc pod niebem, rozkłada swe łuny. * Bez Ciebie jestem jak ten oset polny, * co go tylko wyrwać i rzucić w płomienie. * Przy Twym zaś boku, duch mój, Panie, wolny, * może ugasić swoje pragnienie.