Kiedy razem się schodzimy na łamaniu tego chleba, * Twoją, Jezu, śmierć głosimy, oczekując przyjścia Twego. Ref. Uczta Pańska jest pamiątką tej Wieczerzy przed wiekami, * kiedy Jezus w noc ostatnią w ręce ludzkie był wydany.
Ludzkim sercom się powierzył, bo do końca umiłował, * aby człowiek tu na ziemi nosił w sobie życie Boga.
Sławmy Ciało Chrystusowe z Matki czystej narodzone, * które za nas ofiarował na Swym krzyżu umęczone.
Za przykładem swego Pana, czyńmy razem dziękczynienie, * niechaj nowe przykazanie serca nasze tu przemieni.
Uczto święta, uczto Boska, ty napełniasz duszę łaską. * Życie, które nie zna końca, już przed nami dziś odsłaniasz.
Świętą Chleba tajemnicę głośmy sercem i ustami, * ten posiłek daje życie, w Dom Ojcowski nas prowadzi.