- Mizerna, cicha stajenka licha, * pełna niebieskiej chwały. * Oto leżący, przed nami śpiący * w promieniach Jezus mały.
- Nad Nim Anieli w locie stanęli * i pochyleni klęczą * z włosy złotymi, z skrzydły białymi * pod malowaną tęczą.
- Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie, * cały świat orzeźwiony. * Mądrość Mądrości, Światłość Światłości, * Bóg – Człowiek tu wcielony!
- I oto mnodzy ludzie ubodzy * radzi oglądać Pana. * Pełni natchnienia, pewni zbawienia, * upadli na kolana.
- Długo czekali, długo wzdychali, * aż niebo rozgorzało. * Piekło zawarte, niebo otwarte, * Słowo się Ciałem stało.
- Hej, ludzie prości, Bóg z nami gości, * skończony czas niedoli! * On daje Siebie, chwała na niebie, * mir ludziom dobrej woli.