Ref. Panie, dobry jak chleb, * bądź uwielbiony od Swego Kościoła, * bo Tyś do końca nas umiłował, * do końca nas umiłował.
- Tyś na pustkowiu chleb rozmnożył, Panie, * byśmy do nieba w drodze nie ustali. * Tyś stał się Manną wędrowców przez ziemię * dla tych, co dotąd przy Tobie wytrwali.
- Ziarna zbierzemy, odrzucimy chwasty, * bo łan dojrzewa, pachnie świeżym chlebem. * Niech ziemia nasza stanie się ołtarzem, * a chleb komunią dla spragnionych Ciebie.
- Ty nas nazwałeś Swymi przyjaciółmi, * jeśli spełnimy, co nam przykazałeś. * Cóż my bez Ciebie, Panie, uczynimy? * Tyś naszym życiem i oczekiwaniem.
- Tyś za nas życie Swe na krzyżu oddał, * a w znaku Chleba z nami pozostałeś * i dla nas zawsze masz otwarte Serce, * bo Ty do końca nas umiłowałeś.