0888. Precz odrzuciłem

  1. Precz odrzuciłem za siebie w dal * wszelkie zwątpienie i wszelki strach. * Ogromna radość w mym sercu gra * na myśl, jak dobry dla mnie jest mój Pan! * On mi nad głową dał nieba strop, * On stworzył słońce, woń kwiatów, toń mórz. * Miłością Swoją żyć * zechciał mnie nauczyć Pan, * to jest największy Jego dar!
  2. Precz odrzuciłem za siebie w dal * dawne cierpienia i smutki, i ból. * I wierzę mocno, że Jego miłość * pomoże nam zbudować lepszy świat. * A gdy mnie wezwie pewnego dnia, * w daleką drogę rozkaże mi iść, * rozgłaszać będę wkrąg, * jak potężny jest mój Bóg, * który w radość odmienił wszelki żal.
  3. Precz odrzuciłem za siebie w dal * wszelkie zwątpienie i wszelki strach. * Ogromna radość w mym sercu gra * na myśl, jak dobry dla mnie jest mój Pan!