Wyprowadził nas z Egiptu Adonai, * rozerwał kajdany niewoli. * Skruszył faraona miecz * nasz wielki Pan. * Szedł z nami w słupie obłoku, * morze przed nami otworzył. * Ziemię obiecaną dał, * Kanaan. Ref. O! Kanaan. * O! Kanaan! /bis
Gdy dręczył nas głód, dał manny z nieba, * na szmery przepiórki zesłał. * I woda, za sprawą Najwyższego, * wytrysła ze skał. * A gdy kąsały nas węże, * nad nami się zlitował. * Przymierze z Mojżeszem zawarł, * tak dobry Pan.
Ja nie wiem, co wtedy się stało, * blask złota pod Synajem. * Skrzywiona w gniewie Mojżesza twarz, * grzeszników krew. * W miłości Swej On nam przebaczył * i dalej z nami wędrował. * Czterdzieści lat po pustyni, * Najwyższy nasz.
Ujrzymy ziemię obiecaną, * Jahwe jest naszą mocą. * I bliski już dzień, gdy dojdziemy * do Kanaan. /bis
