Z tej biednej ziemi, z tej łez doliny * tęskny się w niebo unosi dźwięk: * o Boskie Serce, Skarbie jedyny, * wysłuchaj grzesznych serc naszych jęk. * Nie chciej odrzucać modlitwy tej, * bo Twej litości błagamy w niej: Ref. Serce Jezusa, ucieczko nasza, * zlituj się, zlituj nad ludem Swym.
Ku Tobie oczy zalane łzami * z wielką ufnością zwrócone są. * Ty się zlitujesz pewnie nad nami, * bo Ty nie gardzisz pokuty łzą. * Ku Tobie ślemy błagalny głos: * ach, odwróć od nas karania cios.
To prawda, Panie, żeśmy zgrzeszyli, * żeśmy Ci wiele zadali ran, * żeśmy na litość nie zasłużyli, * aleś Ty dobry Ojciec i Pan. * Tyś za nas wylał Najdroższą Krew. * Zalej Nią, zalej słuszny Swój gniew.
W Tobie, o Serce Króla naszego, * świeci nam słodkich nadziei blask. * Ty nie odrzucisz ludu Swojego, * Tyś niezgłębioną przepaścią łask. * A naszą nędzę tak dobrze znasz; * my bardzo biedni, o Panie nasz.
